پازل 1000 قطعه یوروگرافیک طرح آفرینش

تصویر پیش از لمس
دست‌هایی که هنوز نرسیده‌اند اما تمام معنا در همین فاصله است.
خدا خم شده، مشتاق در حرکتی پر از نیرو و زندگی و آدم ساکت، سبک، دست دراز کرده، انگار منتظر جرقه‌ای از بودن است. میان این دو انگشت، فاصله‌ای هست که قرن‌هاست مردم دنیا را به فکر واداشته. فاصله‌ای میان آفریننده و آفریده، میان مطلق و ممکن. این صحنه نه فقط لحظه‌ی خلقت که لحظه‌ی ارتباط است؛ جایی که روح، به جسم معنا می‌بخشد. پیکرها با دقتی خیره‌کننده کشیده شده‌اند، انگار هر خط و عضله با نگاهی به زیبایی و عظمت انسان طراحی شده. آدم، آرام و بی‌دفاع و خدا در حرکتی پرشور و سرشار از قدرت نمایان گردیده. هر دو در میانه‌ی تصویری که نه فقط چشم، بلکه دل را درگیر می‌کند.

آسمان پشت سرشان نه زمینیست و نه بهشتی، جاییست میان رؤیا و بیداری؛ همان‌جایی که انسان متولد می‌شود. گاهی تمام معنا در همان لحظه‌ایست که هنوز نرسیده‌ای.
در دل ایران، دلانالند جاییست برای مکث، دیدن و لمس دوباره‌ی معناهایی که شاید از یاد رفته اند.