لگو خانه عروسکی3 طبقه فلو 382 قطعه

راز خانه‌ی قانون
روزی روزگاری در یه کوچه‌ی رنگی‌رنگی، یه خونه‌ی سه‌ طبقه‌ی قشنگ و ساکت بود. خونه هیچ‌وقت حرف نمی‌زد تا اینکه یه روز نوشین کوچولو از راه رسید. با چشم‌های درشت و کیف کوچیکش با تعجب گفت: وااای! این خونه انگار منتظر کسیه! درِ خونه با یه صدای نرم باز شد و گفت: بله درست حدس زدید! خیلی وقته منتظرتون بودم. نوشین داخل خونه رفت. یهو چراغا روشن شدن، پیانو یه ملودی کوچولو نواخت و یه سگ قل‌قلکی دوید جلوش! از پله‌ها، دو تا بچه پایین اومدن.
دختره گفت: من نانی‌ام! پسره خندید و گفت: من هم پویا. شما هم می‌تونی با ما باشی، فقط یه شرط داره! نوشین پرسید: خوب شرطش چیه؟ پویا گفت:  اینجا هر چیز سر جاشه! اول باید یاد بگیری تخت‌خوابت کجاست، ظرفا کجا میره، پیانو رو کی بزنی و بعد باهامون بازی کنی. نوشین گفت: یعنی باید اول یاد بگیرم خونه قانون و نظم داره! نانی لبخند زد: آفرین دقیقاً. مثلاً در کارهای آشپزخونه همه کمک می‌کنن. یکی میوه می‌شوره، یکی میز می‌چینه و یکی هم خوراکی میاره. هر کی یه مسئولیتی داره. نوشین ذوق‌زده شد. با هم پیانو زدن، چراغ‌ها رو با هم روشن کردن و یه نمایش کوچولو در اتاق نشیمن اجرا کردن. بعد هم با سگ فسقلی در حیاط دنبال هم دویدن. خونه با صدای آروم گفت: حالا تو هم یکی از ما شدی. وقتی شب شد، بچه‌ها کنار هم نشستن. نوشین گفت:  امروز خیلی خوش گذشت ولی یه چیز مهمی رو یاد گرفتم! نانی پرسید: چی؟ نوشین گفت: یادگرفتم وقتی همه با هم کمک می‌کنیم، خونه منظم و تمیز می‌مونه. وقتی قانون داشته باشیم، بازیمون قشنگ‌تر میشه. پویا لبخند زد و گفت:  آره! بازی فقط بازی نیست. یاد گرفتن هم هست. همون لحظه خونه با صدای آروم گفت:  این خونه با عشق با دستای کوچولوی قهرمانان ایرانمون ساخته شده در دل دلانالند؛ جایی که بازی‌ها، بچه‌ها رو بزرگ‌تر می‌کنن.