لندی و دارچین

توی سرزمین سرسبز دلانالند، یه ماشین شجاع به اسم لندی زندگی می‌کرد که چراغ‌های درخشانش همیشه آماده روشن کردن مسیرهای سخت بود. کنار لندی، یه اسب بازیگوش و قهوه‌ای به اسم دارچین بود که دوست صمیمی و همیشگیش محسوب می‌شد. لندی یه صندوقچه‌ی عجیب روی سقفش داشت که پر از ابزارهای هیجان‌انگیز مثل نردبون، پد کششی و یه عالمه چیزای جالب بود.

یه روز صبح، پیک دلانالند با عجله اومد و گفت: لندی، اسب‌های مزرعه‌ی طلایی گم شدن. شاهزاده اِما خیلی نگران شده! لندی با شور و هیجان گفت: اصلاً نگران نباشید و بعد به دارچین گفت: زود باش باید هرچه زودتر راه بیفتیم. دارچینم شیهه‌ای کشید و به سرعت سوار تریلر اسب‌کشش شد. اونا از تپه‌های سبز و درخشان گذشتن و رفتن سمت یه جنگل بزرگ و تاریک. لندی چراغاشو روشن کرد و دارچین با حس بویایی قویش بوی اسب‌ها رو حس کرد و گفت: لندی اونا از این سمت رفتن. لندی رفت و رفت و رفت تا به یه رودخونه زلال رسید. اونجا اسبای گمشده کنار آب جمع شده بودن، ولی یه مشکل بزرگ بود. پل رودخونه شکسته بود و اسب‌ها نمی‌تونستن برگردن. اون موقع بود که لندی سریع در صندوقچه‌شو باز کرد و نردبون و پد کششی رو بیرون آورد و یه مسیر امن برای عبور اسب‌ها درست کرد و درنهایت با کمک دارچین اونا رو یکی‌یکی به اینور رودخونه هدایت کرد. بالاخره همه‌ی اسب‌ها سالم از رودخونه عبور کردن و به مزرعه برگشتن. شاهزاده اِما  که خیلی از پیدا شدن اسب‌هاش خوشحال شده بود   گفت: شما دوتا قهرمانانه دلانالندید!

از اون روز به بعد، همه تو دلانالند از شجاعت لندی و مهربونی دارچین تعریف می‌کردن. سرزمینی که پر از دوستی و ماجراجویی بود و همیشه اتفاقای تازه‌ای توش می‌افتاد.