عروسک مدل کلانتر وودی و بولسای مجموعه دو عددی

رفیق شجاع

وودی از صبح هی دور اتاق می‌چرخید و می‌گفت: وقتشه تمرین کنیم! یه کلانتر و اسبش همیشه باید آماده باشن! اون مسیر مسابقه رو آماده کرده بود: بالشت، صندلی، قلعه لگویی و آخرش ایستگاه شیرکاکائو! فقط یه مشکل بود. بولزآی، اسب وفادار وودی، پشت عروسک‌های بزرگ قایم شده بود! من نمیام! دیروز قلعه لگویی افتاد روم و خوردم زمین. وودی نشست کنارش. نه با اخم، نه با عجله. با همون لبخند همیشگیش گفت: می‌دونی، منم یه بار از خرس پارچه‌ای ترسیدم چون فکر کردم زنده‌اس! بولزآی چشم‌هاش برق زد: واقعاً؟ وودی گفت: آره! ولی ترسیدن اشکال نداره. فقط باید امتحانش کنیم. با هم از روی بالش پریدن، از زیر صندلی رد شدن و وقتی رسیدن به قلعه لگویی، بولزآی گفت: اگه افتاد، فرار می‌کنیم! و با خنده از کنارش رد شد. آخر مسیر، هر دو خسته روی زمین افتادن. وودی گفت: بولزآی، امروز از یه اسب معمولی تبدیل شدی به یه قهرمان واقعی دلانالند!  اون موقع بود که صدای خنده‌ی بچه‌ها از پشت در اومد، انگار دل همه‌ی بچه‌های ایران و دلانالند با شجاعت کوچیک بولزآی قلقلک شده بود!

بعضی وقتا شجاعت یعنی از یه چیزی بترسی ولی بازم امتحانش کنی. مثل بولزآی که دلش می‌لرزید، اما با کمک وودی جلو رفت. شما هم اگه یه روز از چیزی ترسیدی، یادت باشه در دلانالند پر از بچه‌هایی هستن که دارن تمرین شجاعت می‌کنن درست مثل شما!