قدرت بازی: چگونه سرگرمی و بازی به رشد کودکان کمک میکند

بازی بیش از اینکه فرصتی برای سرگرمی باشد، یک تجارت جدی در مورد سلامت و رشد کودک است. انواع مختلف بازی مغز، بدن و زندگی کودک را غنی میکند.
تحقیقات نشان میدهد که بازی میتواند تواناییهای کودکان را برای برنامهریزی، سازماندهی، کنار آمدن با دیگران و تنظیم احساسات بهبود بخشد. علاوه بر این، بازی به مهارت های زبانی، ریاضی و اجتماعی کمک میکند و حتی به کودکان کمک میکند تا با استرس کنار بیایند.
بازی فعالیتی پویا و حیاتی در زندگی بشر است که در طول تاریخ ادامه داشته است. تحقیقات باستانشناسی، تاریخی، مردمشناسی و جامعهشناختی روی کودکان نشان داده است که بازی در همه جا و همه زمان وجود داشته است. در کاوشهای چین باستان، پرو، بینالنهرین و مصر، مدلهای مینیاتوری ساخته شده از سفال و فلز که احتمالاً بهعنوان اسباببازی برای کودکان استفاده میشده است و همچنین نقاشیهایی از مردم که در حال بازی کردن با اشیایی مانند تاپ، عروسک و جغجغه هستند را نشان میدهد.
بازی یک عمل شامل سرگرمی و یادگیری است که کودک با میل و رغبت در آن شرکت میکند، در حالی که اسباب بازی ها ابزاری هستند که در حین انجام این اعمال از آنها استفاده میکنند. بازی نقش بسیار مهمی در زندگی کودکان دارد و به رشد مهارت های شناختی، حرکتی و روانی اجتماعی، عاطفی و زبانی کمک میکند.
بازی همچنین نقش کلیدی در تربیت کودکانی با اعتماد به نفس، خلاق و شاد دارد. در واقع کار و حرفه کودک همان بازی ای است که انجام میدهد. در حین بازی، آنها یاد میگیرند که با مشکلات، احترام متقابل و به اشتراک گذاری زود هنگام کنار بیایند. بازی که کارکردهای زیادی دارد حق طبیعی کودکان است و باید از آن حمایت کرد.
اسباب بازی و بازی با اشیاء
قبل از قرن بیستم، بچه ها اسباب بازی های کمی داشتند و اسباب بازی هایی که داشتند بسیار گرانبها بودند. علاوه بر این، کودکان زمان زیادی برای بازی نداشتند.
اسباب بازی نام هر وسیله ایی است که کودکان با آن بازی میکنند. این گاهی اوقات با تخیل کودکان در اطراف اشیا تولید میشود و گاهی اوقات به عنوان یک اسباب بازی آماده خریداری میشود.
یک طراح اسباببازی انگلیسی اسباببازی را اینگونه تعریف میکند: «هر چیزی که در دست دارم، اگر به من کمک کند، یک بازی را با عملکردم توصیف کنم، یک اسباب بازی است. “Ak (2006)”
پیدایش اسباب بازی های سفالی به عصر نوسنگی بر میگردد. در این عصر، از بین چوب، چرم، استخوان و عاج برای ساختن اسباببازی ، خاک رس به ماده ترجیحی تبدیل شد چون شکلدهی، استفاده مجدد و انعطافپذیری آسانی داشت. اما به دلیل شکنندگی دوام زیادی نداشتند. از کاوشهای باستانشناسی و اسباببازیهای سفالی، عروسک هایی با دستها و پاهای متحرک، جغجغهها، یویو، و ماشینهای سفالی باقی ماندهاند.
اولین عروسک سفالی در مصر در ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد پیدا شد. همچنین نمونه هایی از اسباب بازی ها در زمان یونان و روم کشف شدند. عروسکهای کشف شده بیشتر چهرههای زنانه را به تصویر میکشند. جغجغهها، عروسکها، قرقرههای کششی، ماشینهای مینیاتوری و ماشینهای مسابقهای نیز وجود دارد.
طبق تحقیقات اکثر طرح های اسباب بازی های امروزی ریشه در گذشته دارند. با این حال، علیرغم ارتباط آنها با گذشته و عملکردهای بدون تغییر، به دلیل تغییر در کودکان و درک دوران کودکی اسباب بازی ها در حال تغییر هستند.
چرا اسباب بازی ها مهم هستند؟ معنای اسباب بازی برای جوامع چیست؟ چرا موزه های اسباب بازی به طور برجسته وجود دارند؟ آنتونی برتون میگوید: «بزرگترین جذابیت اسباببازیها این است که جهان را به صورت کوچک به ما نشان میدهند.» (اونور، ۲۰۱۰). اسباب بازی ها به کودکان کمک میکند تا نقاط قوت خود را درک کنند و با دنیای بزرگسالان سازگار شوند.
اسباببازیها با توجه به شرایط اجتماعی-اقتصادی جوامع توسعه یافتهاند و میتوان آنها را بهعنوان عکسهای فوری از تاریخ فرهنگی در نظر گرفت. اسباببازی ها گذشته را در زوایای زیادی منعکس میکنند و علاوه بر کارکردشان در سرگرمی یا آموزش کودکان، مصنوعات تاریخی ارزشمندی هستند که از نسلی به نسل دیگر منتقل میشوند.
تحقیقات نشان می دهد که بین ۱۷۰۰-۱۸۵۰ به علت افزایش آگاهی در مورد اهمیت آموزش کودکان توسعه اسباب بازی به اوج خود میرسد. در قرن بیستم، اسباببازیها تا حد زیادی منعکس کننده تکنولوژی در حال تغییر بودند که این امر نه تنها در طراحی، بلکه در ساخت و محتوای مواد اسباببازی مشهود بودند.
هنگام بازی با شیئی مانند اسباب بازی، کودک دانشمند کوچکی میشوند. آنها از مهارت های حسی-حرکتی خود برای کشف خواص آن و انجام “آزمایش ها” استفاده میکنند. به عنوان مثال، برای اینکه بفهمند یک جسم جامد است یا خیر، ممکن است آن را روی زمین بکوبند. کودکان پیش دبستانی همچنین از اشیاء برای توسعه افکار انتزاعی و مفاهیمی مانند نمادگرایی، استفاده از موز به عنوان تلفن، استفاده میکنند.
اهمیت اسباب بازی برای کودکان
به طور کلی، اسباببازیها صرفاً به عنوان اشیایی که کودکان را سرگرم و هیجانزده میکنند، شناخته میشوند. در واقع آنها بسیار بیشتر از چیزی هستند که فکرش را بکنید.
انواع اسباببازیها در بازار موجود است که سرگرمی، لذت و حتی آموزش خودراهبر یا مستقل را در کودکان ترویج میکنند.
اسباببازیهای آموزشی محرکهای مناسبی برای رشد حواس و افزایش تجربه یادگیری کودک را فراهم میکنند.
این اسباببازیها رشد مهارتهای حرکتی ظریف، مهارتهای حرکتی درشت، مهارتهای حل مسئله و تفکر انتقادی را ارتقا میدهند و به آنها اجازه میدهند مفهوم علت و معلول را درک کنند. و همچنین رشد تخیل خلاق، همکاری و سایر مهارت های اجتماعی را تسهیل می کند. اسباببازیهای آموزشی در محیط کودک شما میتوانند یادگیری از طریق بازی را به سطح متفاوتی ببرند.
اسباب بازی ها همچنین کودک شما را برای موضوعات انتزاعی و پیچیده آینده مانند ریاضیات و علوم و همچنین مفاهیم دلخواه مانند زبان و فرهنگ آماده میکند.
برای کمک به درک اهمیت اسباب بازی ها در روند رشد کودک، در زیر لیستی از مزایای اسباب بازی های آموزشی آورده شده است:
رشد مهارت های حرکتی ظریف:
مهارت های حرکتی ظریف به توانایی انجام حرکات دقیق با عضلات کوچک واقع در دست ها، مچ ها و انگشتان درحین هماهنگی حرکات چشم اشاره دارد.
مهارتهای دست ها برای دستکاری، کنترل و استفاده از اشیا، داشتن دست خطی خوانا، غذا خوردن، آراستن و پوشیدن مستقل لباس و غیره همه به کیفیت رشد مهارتهای ظریف کودکان بستگی دارد.
اگر در کودک این مهارت ضعیف باشد، اغلب در مدرسه از نظر نوشتن کندتر از همسالانش عمل میکند. این حرکات با مهارت های حرکتی درشت متفاوت هستند و برای فعالیت هایی مانند فعالیت های مدرسه، مراقبت از خود، بهداشت و نظافت مهم هستند.
رشد مهارت های حرکتی درشت:
مهارتهای حرکتی درشت تواناییهایی هستند که برای حرکت عضلات بزرگ بدن و برای انجام فعالیتهای اساسی مانند راه رفتن، بالا رفتن، خزیدن، پریدن، خم شدن، دویدن و سایر فعالیتهای اصلی که برای بقای فرد حیاتی هستند به کار گرفته میشوند. این مهارت ها شامل حرکت ماهیچههای بزرگتر بدن – بازوها، پاها، و ماهیچههای مرکزی موجود در شکم و پشت است.
اسباببازیهای آموزشی مانند تختههای تعادل یا مثلثهای پیکلر (نردبان مثلثی چوبی) به کودکان اجازه میدهند آزادانه حرکت کنند و عضلات بزرگ بدن خود را تمرین دهند که باعث رشد حرکتی درشت میشود.
اسباب بازی ها ابزاری برای فکر کردن
رشد شناختی افزایش توانایی پردازش اطلاعات برای درک چگونگی کارکرد جهان است. برای کودکان، محیط هایی که آنها را به فکر کردن، کاوش و کشف مسائل وا میدارد، میزان رشد شناختی را تقویت میکند. اسباب بازی ها واسطه ها و ابزارهای عالی برای تشویق این مهارت های مختلف تفکر هستند.
ما هر روز کودکانی را میبینیم که از طریق ابزارهای مختلف در حال کاوش در جهان هستند. ما کودکانی را در آشپزخانه اسباببازیها میبینیم که نقشهای مختلف را بررسی میکنند، پازلهایی که تواناییهای حل مسئله را به چالش میکشند و درگیر شدن در بازی نمادین مانند استفاده از موز برای صحبت کردن با تلفن. همه این فعالیتها باعث برانگیختن کنجکاوی کودک شما برای کشف چگونگی کارکرد دنیا میشود.
اسباب بازی ها ابزاری برای اجتماعی شدن مثبت
اسباب بازی ها اجتماعی شدن را تشویق میکنند. اغلب اسباببازیها به بیش از یک نفر نیاز دارند تا با آنها بازی کنند و از کودکان خواسته میشود با یکدیگر تعامل داشته باشند. این به کودکان می آموزد که به نوبت و عادلانه بازی کنند و همچنین شکست را بپذیرند و با آن کنار بیایند.
مثلا خانه سازی با لگو نیاز به کار گروهی دارند و بچهها باید آنچه را که میخواهند بسازند، با زبان بیان کنند. کودکان در این فرآیند یاد می گیرند که چگونه با یکدیگر همکاری کنند.
اسباب بازی ابزاری برای رشد خلاقیت
اسباب بازی ها به کودک شما این امکان را می دهد که خلاقیت داشته باشد. استفاده از هر اسباببازیای باعث رشد تخیل میشود، اما اسباببازیهای ساختنی به کودکان اجازه میدهند دنیای خود را بسازند. این همچنین به عنوان بازی موازی شناخته میشود.
NAEYC (انجمن ملی آموزش کودکان خردسال) نشان میدهد که اسباب بازی ها، هرچه ساده تر باشند، بهتر است. اسباببازیهایی که بالاترین امتیاز را دارند، اسباببازیهای کلاسیک هستند، آنهایی که امتحان خود را پس دادهاند و ممکن است آنهایی باشند که شما در کودکی با آنها بازی کردهاید. اینها شامل بلوکهای چوبی، وسایل نقلیه چوبی، علائم جادهای، اسباببازیهای ساختمانی چوبی و موارد دیگر است.
لازم نیست پول زیادی خرج کنید یا جدیدترین اسباببازیهای مد روز را بخرید تا خلاقیت را در کودک خود تقویت کنید. از آنجایی که اکثر اسباب بازی های کلاسیک ساختنی هستند و به کاربرد خاصی محدود نمیشوند، خلاقیت کودک شما محدود نمیشود. بلوک های رنگی که قدمت آن به دهه ۱۸۰۰ برمی گردد، هنوز در کلاس های مدرسه و مهد کودک ها برای ساختن انواع سازه های تخیلی مانند بیمارستان ها، خانه های عروسک، پارکینگ ماشین استفاده میشود.